Yvonne Gillissen
Yin, Yang & Jung

Yin, Yang & Jung

Psychologisch drama. Synopsis:

Het gaat niet goed met Rick. Vandaag heeft hij van een uitgever het bericht ontvangen dat zijn autobiografie niet zal worden gepubliceerd. Wanneer twee vrienden hun best doen om hem op te beuren blijft hij echter ontroostbaar. Hij voelt zich eenzaam en miskend. Want er is niemand die hem ziet, iedereen laat hem in de steek, hij is helemaal alleen op de wereld. Rick is een slachtoffer. En daar is geen kruid tegen gewassen.
‘Yin, Yang & Jung’ gaat over het terrorisme van het slachtoffer. Het is een parodie op het volledig zwelgen in zelfmedelijden en het niet goed meer kunnen zien van het eigen handelen. Het is een komisch drama over spiegeling, zelfinzicht, grenzen en balans.

Eenakter/toneelstuk voor een kleine zaal productie. Voor acteurs die genuanceerd spel kunnen neerzetten.
Bezetting: 2 acteurs, 1 actrice.

Personages:
Rick: man, middelbare leeftijd, schrijver, bewoner van een studentenkamer.
Joyce: vrouw, middelbare leeftijd, kunstenares, goede vriendin van Rick.
Simon: man, middelbare leeftijd, schrijver, goede vriend van Rick.

Fragment uit scene:

SIMON:  Het eten was lekker…..
RICK:  …….maar het gezelschap deugde niet….
SIMON: Zoiets, ja.
RICK: Dat dacht ik wel. Anders was je niet hier. Vertel.
SIMON: Nou ja, ik dacht eerst: actrice, lijkt me wel interessant, maar dat viel vies tegen. Ze laat zich wel eens fotograferen in bepaalde lingerie, je kent dat
wel, met zo’n half geopend mondje en dan staat ze in zo’n blaadje. In haar beleving heet dat dan actrice.
RICK: Knapte je daar nou op af?! Ik zou daar geen moeite mee hebben.
JOYCE: Dat lijkt me ook niet.
SIMON: Ze werd steeds irritanter. Na het toetje werd ze bijna hysterisch omdat ze
wellicht in de gaten had dat ik haar niet zoveel vond. Het bleek nog een hele
toer om van haar af te komen, maar uiteindelijk is het gelukt.
RICK: En toen dacht je: hoe kom ik nu de rest van mijn avond door? Laat ik maar
naar Rick gaan, dan heb ik tenminste iemand waarbij ik kan zeuren over het
wee van het vrijgezellenbestaan. Daar kan ik tenminste traditiegetrouw
treuren over het feit dat er geen enkele leuke fatsoenlijke vrouw meer
los rondloopt op deze wereld waar wat mee te beginnen valt…………
SIMON: Nee, dat dacht ik dus niet. Dat is jouw interpretatie. Ik vond dat je gelijk
had aan de telefoon en ik wilde mijn excuses komen aanbieden om
vervolgens alsnog samen te gaan schrijven.
RICK: Heb je er wel bij stil gestaan dat het mogelijk zou kunnen zijn dat mijn
avond inmiddels een andere invulling heeft gekregen?
SIMON: Nee, in eerste instantie niet. Eerlijk gezegd dacht ik dat je vanavond,
moederziel alleen, zou treuren over de afwijzing van je auto-biografie.
RICK: Dat was ook zo. Maar toen kwam Joyce onverwachts binnenvallen.
JOYCE: Om te troosten.
SIMON: En toen had je gelukkig gezelschap. Het is weer eens minder erg dan
wat ik dacht. Ik hoef me dus geen zorgen te maken. Mensen, ik stap op.
Bij deze  wens ik jullie een gezellige avond.
JOYCE: Misschien dat ik ook maar naar huis…….
RICK: …….zijn jullie dan helemaal blind? Het gaat dus echt niet goed met me!
Jullie laten me zomaar in de steek. Zijn jullie nu vrienden?….?!
JOYCE: Dat weet je best!
RICK: Waarom laten jullie me dan nu alleen?! Uitgerekend vanavond, nu ik aan
de rand van de afgrond sta……
SIMON: Moet ik nou oprotten of wat wil je?
RICK: Ik wil dat jullie blijven. Beide. Alsjeblieft.

Verkrijgbaar:
Nederland: www.toneelcentrale.nl
België:         www.toneelfonds.be

 

Krantenartikel Yin Yang & Jung van Yvonne Gillissen.
Vooraankondiging van ‘Yin Yang & Jung’, uitgevoerd door toneelgroep Forento in Nieuwsblad voor Heiloo e.o. van 26 september 2007